اردوغان از مواضعش در خصوص روسیه، ناتو، اوکراین، آمریکا و... سخن گفت

رئیس جمهور ترکیه در مصاحبه‌ای گفت، کشورش برای پایان جنگ بین روسیه و اوکراین تلاش می‌کند.

به گزارش ایسنا، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی پی.بی.اس آمریکا گفت: "ما اکنون در تلاش برای حل این بحران هستیم. ما گام‌هایی را اتخاذ کرده و به نقطه مشخصی رسیده‌ایم. از سوی دیگر اقداماتی را در قبال موضوع کریدور انتقال غلات صورت دادیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

"

اردوغان پس از سفر دو روزه اخیرش به ازبکستان، هم اکنون برای شرکت در هفتاد و هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک به سر می‌برد و در حاشیه آن قرار است با سران کشورها و دولتها گفتگو کند.

رئیس جمهور ترکیه گفت: من در ازبکستان با پوتین (رئیس جمهور روسیه) نشستهای جامعی داشتم. متوجه شدم که آنها در واقع تلاش می‌کنند تا هر چه زودتر این موضوع را به پایان برسانند. این وضعیت یک مشکل بزرگ است. در این مرحله به عنوان مثال توافق بر سر تبادل ۲۰۰ اسیر انجام شده است. این اتفاق خوبی است. زیرا با تبادل این اسرا گام بسیار مهمی در این وضعیت برداشته شده است. در حال حاضر مقامات مسئول بعد فنی آن را مدیریت می‌کنند و با این کار ما به تحول خوبی دست خواهیم یافت.

اردوغان تاکید کرد که به پوتین و ولودیمیر زلنسکی، همتای اوکراینی‌اش گفته که "در جنگی که به کشته شدن مردم ختم شود، برنده‌ای وجود ندارد."

رئیس جمهور ترکیه گفت، کشورش از زمان آغاز جنگ در اوکراین در فوریه، سیاست متعادلی را بین روسیه و اوکراین دنبال کرده است و حامی گوش دادن به صحبت‌های هر دو طرف است.

اردوغان در این مصاحبه افزود: "به همین دلیل است که ما  دائما می‌خواهیم این رهبران را گرد هم بیاوریم. بیایید آنها را دور هم جمع کنیم. من می‌خواهم همه حرف‌های آنها را بشنوم. ما هنوز موفق نشده‌ایم، اما من بدون امید نیستم."

اردوغان در خصوص موضوع کریدور نقل و انتقال غلات بار دیگر بر خواسته خود برای آنکه به زودی صادرات غلات از روسیه از سر گرفته شود تاکید کرد و گفت: تنها آرزوی من اطمینان از ارسال محموله‌ها به کشورهای توسعه نیافته یا فقیر است نه کشورهای توسعه یافته.

اردوغان در پاسخ به سوالی درباره موضوع روابط دوجانبه با آمریکا گفت: نمی‌توانم بگویم این روابط در نقطه ایده‌آلی قرار دارد.

وی خاطرنشان کرد: حجم تجارت دوجانبه بین دو کشور به حد مطلوب نرسیده است در حالی که در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا این حد مطلوب ۱۰۰ میلیارد دلار تعیین شده بود.

به نوشته خبرگزاری آناتولی، اردوغان افزود: به عبارت دیگر حجم تجارت ترکیه و آمریکا نباید ۲۰، ۲۵ یا ۳۰ میلیارد دلار باشد.

رئیس جمهور ترکیه در رابطه با موضوع معامله بر سر خرید جنگنده‌های اف-۱۶ از آمریکا گفت که آمریکا با اتخاذ یک تصمیم سیاسی علیه ترکیه در حال ارتکاب "اشتباه" در قبال یک کشور دوست است.

آنکارا اکتبر گذشته درخواست دریافت جنگنده‌های اف-۱۶ و کیت‌های مدرنیزه سازی را از آمریکا مطرح کرد. قرارداد شش میلیارد دلاری دو طرف در این مورد شامل فروش ۴۰ فروند جنگنده اف-۱۶ به همراه کیت‌های نوسازی برای ۷۹ جنگنده دیگر نیروی هوایی ترکیه است.

در ماه ژوئیه، مجلس نمایندگان آمریکا قانونی را تصویب کرد که مانع جدیدی بر سر راه فروش این جنگنده‌ها ایجاد می‌کند.

اردوغان همچنین از آمریکا به این دلیل که از یونان هر گونه حمایتی در ارتباط با موضوع فروش جنگنده‌های اف-۱۶ به عمل می‌آورد اما از ترکیه در این زمینه حمایت نمی‌کند، انتقاد کرد.

اردوغان درباره دورنمای عضویت احتمالی ترکیه در سازمان همکاری شانگهای گفت: باید به صراحت این را بگویم، ما بخشی از جهان هستیم، نه شرق یا غرب.

رئیس جمهور ترکیه تاکید کرد، کشورش پس از شرکت در اجلاس امسال سازمان همکاری شانگهای در ازبکستان به عنوان یک شریک گفتگو، ممکن است در اجلاس بعدی این سازمان که برای سال ۲۰۲۳ در هند در نظر گرفته شده، گامی فراتر رفته در راستای عضویت در این سازمان بردارد و آنکارا این عضویت را "هدف" می‌گیرد.

اردوغان افزود: متاسفانه اتحادیه اروپا ۵۲ سال است که ما را به عضویت در این بلوک در نیاورده است. هیچ کشور درگیری در اتحادیه اروپا نیست که وضعیت ما را داشته باشد. آنها به ایجاد بن‌بست در این پروسه ادامه می‌دهند. با این حال ما یک کشور عضو ناتو هستیم. این وضعیت به رغم اینکه ما عضو ناتو محسوب می‌شویم و حتی با مشغول نگه داشتن ما در این فرآیند عضویت در اتحادیه اروپا از سوی کشورهای ناتو به وجود آمده است.

اردوغان با بیان اینکه اتحادیه اروپا نمی‌تواند ترکیه را درباره اینکه با چه کسی دیدار کند بازخواست کند، بیان کرد: همچنان که ما این مذاکرات را انجام می‌دهیم، در این مقطع به اتحادیه اروپا پاسخگو نیستیم... من با همه کشورها مذاکره می‌کنم زیرا همه ما بخشی از این جهان هستیم.

ترکیه در سال ۱۹۸۷ برای عضویت در اتحادیه اروپا درخواست داد و در سال ۱۹۹۹ به عنوان یک کشور نامزد عضویت در این اتحادیه انتخاب شد. مذاکرات بر سر عضویت کامل ترکیه در اتحادیه اروپا در اکتبر ۲۰۰۵ آغاز شد اما این مذاکرات در سالهای اخیر به دلیل موانع سیاسی ایجاد شده توسط برخی کشورها متوقف شده است.

اردوغان بار دیگر تاکید کرد کشورش نسبت به پیشنهاد عضویت سوئد و فنلاند در ناتو تا زمانی که آنها به وعده‌های خود در زمینه مبارزه با تروریسم عمل نکنند نظر مثبتی نخواهد داشت.

وی افزود: "اگر شما مبارزه خود را با تروریست‌ها اجرا کنید، ما همه نوع حمایت را در این زمینه از شما انجام خواهیم داد. البته تصمیم گیرنده نهایی در این مورد پارلمان ما است."

ترکیه که بیش از ۷۰ سال عضو ناتو بوده، به پیشنهاد عضویت سوئد و فنلاند در ناتو اعتراض کرده و از این کشورها به خاطر تحمل و حتی حمایت کردن از گروه‌های "تروریستی" انتقاد کرده است.

اردوغان در این مصاحبه تاکید کرد: "اگر فعالیت‌های تروریستی ادامه یابند، آنها نخواهند توانست عضو ناتو شوند زیرا ناتو سازمانی نیست که از سازمان‌های تروریستی حمایت کند. ناتو سازمانی است که علیه تروریسم مبارزه می‌کند."

اردوغان بیان کرد: اگر تروریست‌ها اجازه ورود به سوئد و فنلاند را نداشته باشند، ما به آنها تسهیلاتی را که بتوانیم نشان خواهیم داد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: اوكراين پوتين رجب طیب اردوغان ترکیه روسيه اوکراین ناتو اتحاديه اروپا سوئد فنلاند اتحادیه اروپا رئیس جمهور ترکیه جنگنده ها عضو ناتو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۵۶۹۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیش بینی ۲۷ سال پیش برژینسکی درمورد ایران که درست از آب درآمد

بلومبرگ در مطلبی به قلم نایل فرگوسن نوشت: برای درک اینکه در مبارزه با ائتلاف چین، روسیه و ایران پای چه چیز‌هایی در میان است فقط باید رشته افسانه "ارباب حلقه ها" را مطالعه کرد.

به گزارش انتخاب، در رشته افسانه معروف تخیلی و حماسی ارباب حلقه ها، اثر جی آر آر تالکین به تدریج مشخص می‌شود که نیرو‌های تاریکی با یکدیگر متحد شده اند. سائورون، با چشم بصیرت خود به عنوان رهبر محور شیطانی یا ارباب تاریکی انتخاب می‌شود. تالکین خوب می‌دانست چه وضعیتی را توصیف می‌کند. او که یک کهنه سرباز جنگ جهانی اول بود، با ناامیدی نزدیک شدن دومین جنگ خانمان سوز جهانی را تماشا می‌کرد. در آن سال‌ها و در فاصله ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۷ شاهد همگرایی و نزدیکی تدریجی آلمان نازی، ایتالیای فاشیست و ژاپن امپریالیست و تشکیل یک نیروی اهریمنی جهانی بود.

ما نیز امروز شاهد تشکیل و تحکیم یک محور مشابه هستیم. همانطور که متیو میلر سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا هفته گذشته گفته بود، در پس تلاش‌های جنگی روسیه، منابع عظیم اقتصادی چین قرار دارد. میلر روز سه شنبه به خبرنگاران گفت: «آنچه طی ماه‌های گذشته شاهد بوده ایم این است که مواد خامی از چین به روسیه منتقل شده و روسیه از آن‌ها برای بازسازی صنایع خود و تولید تسلیحاتی که در صحنه نبرد اوکراین کاربرد دارد استفاده کرده است... ما به شدت نگران این وضعیت هستیم.» اوایل ماه جاری میلادی در پکن، جانت یلن وزیر خزانه داری آمریکا به همتای چینی خود هشدار داد که اگر پکن به حمایت از تلاش‌های جنگی روسیه در اوکراین ادامه دهد "تبعات قابل توجهی" در انتظارش خواهد بود.

رهبران چین علیرغم مواضع علنی شان مبنی بر اینکه می‌خواهند به عنوان یک دولت صلح طلب عمل نمایند، قبل شروع جنگ اوکراین در این خصوص به روسیه چراغ سبز نشان داده بودند. تعهد متقابل نسبت به شراکت "بدون محدودیت" با روسیه چه مفهوم دیگری می‌توانست داشته باشد؟ از زمانی که دو سال پیش نیرو‌های متجاوز روسی از حومه کیف عقب رانده شدند، حمایت شی جینپینگ برای تداوم بقای پوتین در قدرت نقشی حیاتی داشته است.

بر اساس همین تحلیل، نمی‌توان رویارویی ایران با اسرائیل را به عنوان رویداد منفرد و فاقد عقبه راهبردی تعبیر کرد. تهران از روسیه در جنگ اوکراین حمایت می‌کند و هزاران پهپاد و موشک، مشابه همان‌هایی که آخر هفته گذشته به سمت اسرائیل شلیک کرد تحویل روسیه داده است. روسیه به نوبه خود احتمالا به تقویت دفاع هوایی ایران کمک خواهد کرد. چین نیز نمی‌تواند تنها یک خریدار عمده نفت ایران باقی بماند. وانگ یی، وزیر امور خارجه چین بلافاصله پس از حمله به اسرائیل با تهران تماس گرفت و به جای محکوم کردن حمله ایران، این اقدام را تحسین نمود. دستگاه پروپاگاندای دولت چین از زمان حمله ۷ اکتبر به صورت مداوم در خدمت انتقاد از اسرائیل بوده است.

ظهور این محور جدید در سال ۱۹۹۷ توسط ژبیگنیف برژینسکی، مشاور امنیت ملی جیمی کارتر، رئیس جمهور سابق آمریکا پیش بینی شده بود. وی در کتاب خود تحت عنوان صفحه شطرنج نوشته بود: «احتمالا خطرناکترین سناریو تشکیل یک ائتلاف عظیم متشکل از چین، روسیه و احتمالا ایران خواهد بود که یک ائتلاف "ضدهژمونیک" تشکیل شده نه بر اساس ایدئولوژی بلکه بر اساس شکایت‌های مکمل هم خواهد بود. این ائتلاف از نظر ابعاد و گستردگی مشابه چالشی خواهد بود که بلوک چین و شوروی برای غرب ایجاد کرده بود، اما این بار چین احتمالا رهبر و روسیه دنباله رو آن خواهد بود.»

پیش گویی برژینسکی پیامبرگونه بوده است. با این حال نگاهی به عملکرد سه سال گذشته نشان می‌دهد که جانشینان برژینسکی در دولت بایدن خواسته یا ناخواسته نقش بی نقصی در محقق کردن این پیش بینی ایفا کرده اند. این اقدامات از تنها گذاشتن افغان‌ها در دست طالبان در سال ۲۰۲۱ تا کوتاهی در بازداشتن روسیه از تهاجم به اوکراین در سال ۲۰۲۲ و در نهایت کوتاهی در بازداشتن ایران از تشویق نیرو‌های نیابتی اش برای حمله به اسرائیل در سال ۲۰۲۳ نمود یافته است. بله زمانی که اوکراین و اسرائیل هدف حمله قرار گرفتند بایدن برای کمک به آن‌ها دست به کار شد، اما احتمالا یک نمایش قدرت اولیه می‌توانست از بروز هر دوی این وضعیت‌ها جلوگیری کند.

جمهوری خواهان اکنون متوجه شده اند، آنطور که مایک پمپئو وزیر امور خارجه سابق مدت‌ها استدلال می‌کرد، برخی از نزاع‌های موجود در کشور‌های دور دست احتمالا باید در نهایت موجب نگرانی ما شود. این منازعات بخشی از جنگی واحد هستند که توسط این ائتلاف جدید علیه ارزش‌های بنیادینی که ما آن‌ها را ارج می‌نهیم یعنی دموکراسی، حاکمیت قانون و آزادی‌های فردی آغاز شده اند. پیش بینی من این است که استدلال‌های انزواطلبانه دوام چندانی نخواهد داشت.

خوشبختانه ما فعلا در جنگ سرد دوم قرار داریم نه جنگ جهانی سوم. اما جنگ سرد دوم سریعتر از جنگ سرد اول به پیش می‌رود. اگر تهاجم روسیه به اوکراین را معادل جنگ کره در سال‌های ۵۳-۱۹۵۰ بگیریم، ما بحران موشکی دوم کوبا را بر سر تایوان رد کرده ایم و اکنون وارد دوران تنش زدایی شده ایم؛ دوره‌ای که دو دهه به طول انجامید. از زمان نشست قبلی روسای جمهور دو کشور در وودساید کالیفرنیا در ماه نوامبر، به نظر می‌رسد که چینی‌ها از هرگونه نمایش قدرت امتناع می‌کنند و خواستار تعاملات جدی با همتایان آمریکایی شان هستند که این یادآورد تعاملات دو کشور در طی سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ است.

اما حمله غیرمنظره حماس به اسرائیل در اکتبر سال گذشته به یکباره ما را به سال ۱۹۷۳ رساند. لازم به یادآوری است که دوران تنش زدایی دوام چندانی نداشت و با ادعای برتری آمریکا در خاورمیانه توسط هنری کسینجر پس از جنگ یوم کیپور در آن سال از بین رفت. به طور خلاصه، به نظر می‌رسد که در جنگ سرد دوم ما دهه‌های ۱۹۵۰، ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ را در یک ترکیب تا حدی گیج کننده در هم فشرده ساخته ایم.

حال سوال اینجاست که بزرگترین تفاوت‌های بین جنگ سرد اول و دوم در چیست؟

اولا چین رقیب اقتصادی بسیار قدرتمندتری نسبت به اتحاد جماهیر شوروی است. ثانیا، غرب از نظر اقتصادی با اقتصاد چین در هم تنیدگی دارد و شبکه زنجیره عرضه کالا‌های مختلفی که در چین تولید می‌شوند هرگز با شوروی قابل مقایسه نیست. ثالثا، ما از نظر ظرفیت تولید در وضعیت به مراتب ضعیف تری قرار داریم در حالی که چین مقادیر عظیمی محصولات سازگار با طبیعت روانه بازار جهانی می‌کند، غرب گزینه دیگری جز احیای سیاست حمایت گرایی و سیاست‌های صنعتی و بازگرداندن ساعت استراتژی اقتصادی به دهه ۱۹۷۰ میلادی ندارد. ماه گذشته جانت یلن وزیر خزانه داری آمریکا اظهار داشت که ظرفیت بالای چین در صنایع نوین نظیر باطری‌های خورشیدی، خودرو‌های برقی و باطری‌های لیتیومی در حال آسیب زدن به شرکت‌ها و کارگران آمریکایی و شرکت‌ها و کارگران سراسر جهان است.

رابعا سیاست پولی آمریکا در مسیر کاملا غیر پایداری قرار دارد. هماگونه که دفتر امور بودجه کنگره اعلام کرد، رشد بی وقفه بدهی‌های دولت فدرال نسبت به تولید ناخالص داخلی از کنترل خارج شده و از ۹۹ درصد در سال جاری به ۱۶۶ درصد در سال ۲۰۵۴ میلادی خواهد رسید.

ایرانی‌ها با انجام حمله پهپادی و موشکی به اسرائیل به صورت ناخواسته این مجوز را به بسیاری از جمهوری خواهان داده اند تا از رویکرد تهاجمی پمپئو که به هیچ وجه انزواطلبانه نیست دنباله روی کنند. کافی است نگاهی به مقاله مایک گالاگر نماینده ویسکانسین در کنگره و مت پوتینگر، مشاور سابق ترامپ که در فارن افرز منتشر شده بیاندازید. در این مقاله آمده است: «چین... در حال تضمین حیات کشور‌های توسعه طلب در روسیه، ایران، کره شمالی و ونزوئلاست.» متوقف کردن این کشور «مستلزم یک اصطکاک گسترده در روابط آمریکا و چین و افزایش سریع توانمندی‌های دفاعی آمریکاست.»

بنابراین به نظر می‌رسد که اهمیت تاریخی حمله ایران به اسرائیل را نباید در تاثیر آن بر خاورمیانه بلکه بر برداشت جمهوری خواهان از رویکرد آمریکا در عرصه سیاست جهانی و خروج از سیاست انزواطلبی جستجو کرد.